Page 21 - 95478 Patrijspoort sept 2024_LR-3
P. 21

Hoe is het mogelijk geweest?

Hoe is het in vredesnaam mogelijk dat wij als geborenen in de 40-er / 50-er / 60-er / 70-er
jaren, nog leven?

                                                                Wij zaten in auto's zonder veiligheidsstoeltjes,
                                                                gordel of airbag.

           Onze bedden en speelgoed waren geschilderd met verf vol lood en cadmium.
           Boven aan een trap was geen hekje; wie te ver ging kukelde naar beneden.
           Als je wakker werd in bed hoorde niemand dat en als er echt iets was moest je hard
           schreeuwen voordat je ouders het merkten.
           Flessen met gevaarlijke stoffen en alle apotheekflessen konden we gewoon met onze
           handjes en beperkte motoriek openen.
           Poorten en deuren gingen gewoon dicht en als je met je vingers er tussen zat waren
           ze weg,
           Op de fiets zat je achterop met je gat op de bagagedrager en probeerde je vast te
           houden aan de schroefveren van het zadel voor je.
           Een helm hadden ze nog niet eens op een bromfiets, laat staan op een fiets.
           Water dronken we uit de kraan, niet uit een fles.
           Brood stond stijf van conserveringsmiddelen, na twee weken was een Bums nog net
           zo vers als in de winkel.
           Kleur en smaakstoffen moeten ook toen al bestaan hebben, want zo rood, groen of
           geel als die limonade toen was, zie ik ze nu echt niet meer.
           Een kauwgom legde je 's avonds op het nachtkastje en stak je 's morgens weer in je
           mond.
           Op school hadden ze maar één maat bank en met zo'n heerlijk gevaarlijke klep eraan.
           Schoenen waren meestal al ingedragen door broer, zus, neef of zo, en ook je fiets was
           of te groot of te klein.

           Een fiets had geen versnellingen en als een band kapot
           was leerde je vader je zo snel mogelijk om hem zelf te
           plakken.

           We gingen 's morgens weg van huis en we kwamen terug als de straatverlichting aan
           ging. Niemand wist in de tussentijd waar we waren en we hadden geen GSM mee!
           Het bos of een park was een plek om te spelen en geen vieze mannetjesverzamelplek.
           Als we naar een vriendje gingen, liep je er gewoon naar toe, je hoefde niet aan te
           bellen en ook geen afspraak te maken. Er ging ook geen volwassene met je mee.

                                                                                 Patrijspoort september 2024/ pagina 19
   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26