Page 6 - 96203 Patrijspoort dec 2024 LR

verlichting voor Willem. Zo hebben we het koor en biljartclub samen geleid met veel
genoegen, beide clubs ruim twintig jaar, en dat was mooi geweest.
Als families zijn we ruim 50 jaar opgetrokken op vakanties, eerst zonder kinderen toen met
kinderen en later weer zonder kinderen. In de 50 jaar is er natuurlijk heel veel gepasseerd,
blijdschap, vreugde en verdriet. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat het altijd geen
rozengeur en maneschijn was. We hebben ook wel een recht tegen over elkaar gestaan een
tijdje, zowel in het verenigingsleven met als gevolg dan natuurlijk ook privé. Maar we zijn er
altijd weer uitgekomen in een goede harmonie laat dat duidelijk zijn. De vakanties waren
altijd prachtig, en gezellig zowel met het vliegtuig, auto en cruises met de boot. De eerste
keer gingen we naar Spanje, Calella. Dames naar het strand en wij aan de loop, nou ja de
kroeg in natuurlijk, biertje en nog een biertje en dat ging maar even door zo. Opeens zegt
Willem merk jij wat van dat bier? ik zeg nou ja het smaakt iets anders dan in Holland, het zal
moeten wennen denk ik.
Wij waren dat bier helemaal zat en we gingen de kroeg uit, kijken we om hoog naar de gevel
van dat café, staat op dat uithangbord, the first alcohol free bar from Calleja in Spain. We
hebben natuurlijk in een deuk gelegen.
Toen werd de eerste geboren bij de familie Brondsema Peter kwam ter wereld, Nanny in het
Lidwina ziekenhuis met gesloten benen 5 dagen lang dat was toen zo op advies van dokter
Fharenfort, maar het was traditie om het kindje nat te maken, wij de KSK ronde gemaakt in
de stad en flink aangeschoten naar huis. Willem sliep toen bij zijn vader en moeder thuis,
In de Jan in’ t Veldstraat aangekomen, zag moeder Brondsema hoe de vlag er bij stond, ja zei
ze: Peter hij slaapt wel boven hoe krijgen we hem die trap op? Vader Jan Brondsema zei
tegen me, jij kan een halve koe op je nek nemen dus sjouw jij Willem ook maar naar boven,
en dat lukte ook nog.
De tijd daarna toen we allebei kinderen hadden en ook de zorgen daar voor, we hebben toen
nog keer een rondreis gemaakt met een camper door California in Amerika zonder de
kinderen daar werd voor opgepast. Op het vliegveld de camper gekregen en eerst naar de
supermarket om al het eten en drinken te scoren. Ik was de eerste die ging rijden, en wat
gebeurt er bij de eerste bocht de koelkast vloog open.
Wat een ravage was het gelijk na de eerste paar km. al de frisdrank bier en Willem zijn
jenever uit Holland vloog de koelkast uit. Wat was dat stom, normaal aan boord van de kotter
moest hij altijd een haakje op de deur doen en dat was hij vergeten, dat ongelukje kan
natuurlijk gebeuren, maar die jenever was in Amerika niet te krijgen en dat was een ramp,
dus geen “witte muizen” voor Willem tijdens onze rondreis. Maar we hadden het wel erg
gezellig.
Daarna zijn we jaren met de kinderen op vakantie geweest en hij kon ze zo hardhandig
knuffelen en sabbelen zodat ze op de vlucht gingen als hij ze wou pakken om te knuffelen. De
tijd is te kort om alle anekdotes op te noemen tijdens de 50 keer dat we op vakantie zijn
geweest, want anders sta ik hier morgen nog.

Ook bij elkaar op visite was het altijd gezellig als het tegen etenstijd op liep dan vroeg Nanny
Willem kan ik de piepers opzetten dan zei hij ja hoor zet ze maar een voor een op dan konden
we net voor de kost er een borreltje op nemen, soms was er wel eens een woorden wisseling
dan ging het gesprek over de visafslag, het koor of de biljartclub, dan kwam er wel eens taal
uit zijn mond die niet zo gepast was bij zijn geloofsovertuiging, maar dat waren we wel
gewend van hem, hij bedoelde dat niet zo, want al kon je zijn gedachten lezen, dan was het
mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa, en voor een goede verstaander hier aanwezig
hoef ik dat niet te vertalen.
Het doet ons allemaal pijn dat we Willem moeten missen maar we hebben van hem genoten
in voor- en tegenspoed, sterk als een beer en zingen als de beste, tot het laats aan toe in de
Licht Boei gastvrij als hij was, en hij stond altijd voor iedereen klaar, Willem we gaan je
missen, we hebben van onze leeftijd allemaal ons meeste brood op, we worden ouder maar
we proberen jong te blijven van manieren dat beloof ik je.
We hebben als vrienden van je genoten en altijd gerespecteerd zoals je was. Eens zullen we
elkaar weer ontmoeten na de vergankelijkheid, maar wat is nu eigenlijk vergankelijkheid?

Patrijspoort december 2024/ pagina 4